در زندگی روزمره، حرکت و فعالیت بدنی یک جزء ضروری و اساسی است که به ما کمک میکند تا به طور بهتری از زندگی لذت ببریم. اما گاهی اوقات، مشکلاتی مانند پارگی تاندون شانه میتواند مانع از انجام فعالیتهای روزمره و لذت بردن از زندگی کند. در چنین شرایطی، فیزیوتراپی به عنوان یک راهکار مؤثر برای بهبود و بازسازی تاندون شانه نقش مهمی ایفا میکند.
این فیلد درمانی فراتر از یک سری تمرینات روزمره است و به شما این امکان را میدهد تا با همراهی فیزیوتراپیست ماهر، از تکنیکهای مختلف و تمرینات تناسب اندامی برای تقویت عضلات، کاهش درد و بهبود عملکرد شانه خود بهرهمند شوید.
در این مقاله به بازسازی تاندون شانه، شما با نکاتی درباره عملکرد بدن خود آشنا میشوید، از تکنیکهای نوین فیزیوتراپی استفاده میکنید و به دنبال بهبودی و بازگشت به فعالیتهای معمول خود میگردید.
فیزیوتراپی برای پارگی تاندون شانه چیست؟
فیزیوتراپی برای پارگی تاندون شانه یک روش درمانی فیزیکی است که به منظور بهبود عملکرد و کاهش درد در منطقه پارگی تاندون شانه انجام میشود. این درمان ممکن است شامل مجموعهای از تمرینات تقویتی، ماساژ، کششهای مربوط به تاندون، و استفاده از تکنیکهای فیزیک درمانی مانند الکتریکال استیمولیشن و استفاده از گرما یا سرما باشد.
هدف ها
اهداف اصلی فیزیوتراپی برای پارگی تاندون شانه عبارتند از:
– افزایش قدرت و انعطاف پذیری عضلات و تاندونهای مربوط به شانه
– کاهش درد و التهاب در منطقه پارگی
– بهبود حرکت و عملکرد شانه
– پیشگیری از بازگشت پارگی تاندون
فیزیوتراپی برای پارگی تاندون شانه باید توسط یک فیزیوتراپیست ماهر و با توجه به شرایط و نیازهای خاص هر بیمار تعیین و رهبری شود. این درمان ممکن است به صورت جلسات منظم و متداول انجام شود تا بهترین نتیجه ممکن برای بیمار به دست آید.
بیشتر بخوانید : ورزش برای پارگی تاندون شانه
مزیت های فیزیوتراپی برای پارگی تاندون شانه
مزایای فیزیوتراپی برای پارگی تاندون شانه شامل موارد زیر میباشد:
- تقویت عضلات: فیزیوتراپی با ارائه تمرینات تقویتی مخصوص، به شما کمک میکند تا عضلات مربوط به شانه خود را تقویت کرده و از پایداری و قدرت بیشتری برخوردار شوید.
- بهبود حرکت: با استفاده از تمرینات و تکنیکهای مختلف فیزیوتراپی، میتوانید حرکت و انعطاف پذیری شانه خود را بهبود بخشیده و بازگشت به حالت عادی حرکتی را تسریع کنید.
- کاهش درد: فیزیوتراپی میتواند با ارائه تکنیکهای مختلف ماساژ، کشش و درمانهای فیزیکی، به کاهش درد و التهاب در منطقه پارگی تاندون شانه کمک کند.
- افزایش توانایی عملکردی: با انجام تمرینات و فعالیتهای فیزیوتراپی، میتوانید توانایی انجام فعالیتهای روزمرهتان را بهبود بخشیده و به حالت عادی زندگی خود بازگردید.
- پیشگیری از بازگشت: فیزیوتراپی میتواند با ارائه راهکارهای مناسب و تمرینات پیشگیری، از بازگشت پارگی تاندون شانه پس از درمان جلوگیری کند و از عود مجدد مشکلات جلوگیری نماید.
با توجه به این مزایا، فیزیوتراپی برای پارگی تاندون شانه یک روش مؤثر و اساسی در بهبود و بازسازی عملکرد شانه و کاهش درد و ناتوانی است.
حرکت های اصلاحی
تمرینات فیزیوتراپی برای پارگی تاندون شانه به دو دسته تمرینات تقویتی و تمرینات انعطافپذیری تقسیم میشوند. در زیر تمریناتی از هر دسته به همراه توضیحات آن آورده شده است:
تمرینات تقویتی:
1. ارتفاع دهی دست با وزنه: در این تمرین، با استفاده از وزنههای سبک (مثلاً دستلی)، دست را به سمت بالا برده و سپس به آرامی به حالت اولیه برگردانید. این تمرین برای تقویت عضلات بالایی شانه مفید است.
2. پرسش وزنه: با دراز کشیدن دستها به طرف جلو و پرسش وزنهها به بالا، عضلات شانه را تقویت کنید.
3. تمرینات انجام دادن با مقاومت: مانند انجام تمرینات با مقاومت بر روی دیوار یا با استفاده از بندهای مقاومتی، میتواند به تقویت عضلات شانه کمک کند.
تمرینات انعطافپذیری:
1. خم کردن و استراحت دستها: با خم کردن دستها به طرف جلو و سپس استراحت آنها به طرف عقب، انعطاف پذیری شانه را افزایش دهید.
2. گردش و جابجایی شانه: با گرداندن شانه به صورت دایرهای و جابجایی آن به طرفهای مختلف، انعطاف پذیری شانه را تقویت کنید.
3. کشش دست به سمت پشت: با کشیدن دست به سمت پشت و با دیگر سمت ها و فشرده کردن آن، انعطاف پذیری شانه را تقویت کنید.
مهم است که تمرینات فیزیوتراپی را با دقت و با رعایت توصیههای فیزیوتراپیست انجام دهید. همچنین، در صورتی که هرگونه درد یا ناراحتی را تجربه میکنید، فوراً از انجام تمرینات خودداری کرده و با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید.
عوارض فیزیوتراپی برای پارگی تاندون شانه
عوارض فیزیوتراپی برای پارگی تاندون شانه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تشدید درد: در برخی موارد، فعالیتها و تمرینات انجام شده در فیزیوتراپی ممکن است باعث تشدید درد و ناراحتی در منطقه پارگی تاندون شانه شود.
- افزایش التهاب: برخی تمرینات یا روشهای فیزیوتراپی ممکن است باعث افزایش التهاب و تحریک ناخواسته در منطقه متضرر شوند.
- خستگی : انجام تمرینات و فعالیتهای فیزیوتراپی ممکن است باعث خستگی جسمی شود.
- محدودیت حرکت: در برخی موارد، انجام تمرینات انعطافپذیری ممکن است باعث ایجاد محدودیت در حرکت شانه شود.
- آسیب به بافتهای اطراف: در صورت انجام تمرینات نادرست یا با فشار زیاد، ممکن است بافتهای اطراف منطقه پارگی تاندون شانه آسیب ببینند.
برای کاهش احتمال وقوع این عوارض، مهم است که فیزیوتراپی بهوسیله یک فیزیوتراپیست ماهر و با رعایت دقیق راهنماییها و دستورالعملها انجام شود. همچنین، در صورتی که هرگونه ناراحتی یا علائم ناخوشایندی را تجربه میکنید، به پزشک یا فیزیوتراپیست خود اطلاع دهید.