اکثر موارد دررفتگی مهره های گردن به علت آسیب ها به وجود می آیند اما در برخی شرایط ممکن است دررفتگی خود به خودی یک مهره گردنی بر روی مهره ی پایینی (معمولا به سمت جلو) روی دهد. در این مقاله قصد داریم به انواع آسیب گردن و علت های آن ها بپردازیم. با خواندن این مقاله متوجه خواهید شد شما نیز به این مشکل مبتلا هستید یا خیر.
علل و آسیب شناسی دررفتگی مهره های گردن
سه نوع از این اختلال وجود دارد که علل آن عبارتند از:
- نقص مادرزادی در اتصال زائده ادنتویید با محور استخوانی ستون فقرات
- نرم شدن لیگامان عرضی اطلس در اثر بروز التهاب
- بی ثباتی مهره ها به علت آسیب قبلی یا ابتلا به آرتریت روماتوئید
در ادامه به توضیح این علت ها خواهیم پرداخت:
- عدم اتصال مادرزادی یا اکتسابی زائده ادنتویید
- نرم شدن لیگامان عرضی اطلس در اثر التهاب
- بی ثباتی مهره های گردن ناشی از ترومای قبلی یا آرتریت
گاهی زائده ادنتویید به وسیله بافت استخوانی به مهره ی آسه متصل نمی باشد و تنها به وسیله بافت فیبری این اتصال برقرار است (os ondontoideum). نوار فیبری، تحت فشار ثابت به تدریج دچار کشش شده، به زائده ادنتویید و همراه با آن، مهره ی اطلس و جمجمه اجازه می دهد تا به تدریج بر روی مهره ی آسه به سمت جلو جابجا شوند. پس از شکستگی زائده ادنتویید ممکن است وضعیت مشابهی رخ دهد اما در این موارد، سابقه تروما وجود دارد. در بیماران مبتلا به سندرم داون نیز بی ثباتی بی مهره های گردن ممکن است وجود داشته باشد و انجام بررسی رادیولوژیک جهت غربالگری در این بیماران اندیکاسیون دارد.
علت زمینه ای بروز این اختلال، رخداد یک ضایعه التهابی در قسمت فوقانی گردن، مانند روماتویید آرتریت و یا یک عفونت موضعی در گلو یا غدد لنفاوی گردن است. در نتیجه ی این وضعیت، مهره ی اطلس می تواند بر روی آسه به سمت جلو بلغزد.
وقوع دررفتگی – شکستگی یا نیمه دررفتگی در هر سطحی از ستون فقرات گردن ممکن است به ایجاد بی ثباتی دائمی مهره های گردن منجر گردد و ماه ها و یا سال ها بعد از آسیب اولیه، دررفتگی مجدد به طور آهسته مشاهده شود.
در تمام انواع فوق، قطعه فوقانی نسبت به قطعه تحتانی به سمت جلو جابجا می شود. کانال نخاعی به تدریج دچار فلکشن و تنگی می شود و همیشه خطر جدی فشار بر طناب نخاعی در این بیماران وجود دارد.
تشخیص دررفتگی و نیمه دررفتگی مهره های گردن
در نوع التهابی، شکایت از “خشکی گردن” وجود دارد. سر به طور محکم در جای خود نگه داشته شده و اسپاسم عضلات گردن وجود دارد. در موارد نیمه دررفتگی به علت بی ثباتی مهره های گردن پس از تروما یا به طور مادرزادی، ناراحتی و خشکی گردن وجود دارد و بدشکلی فلکشن گردن مشهود است. در عکس رادیوگرافی، دررفتگی مهره ها، سطح آن و نوع ضایعه مشخص می باشد.
عوارض دررفتگی مهره های گردن
در تمام انواع ضایعات فوق، نگرانی و ترس از فشار بر طناب نخاعی وجود دارد . اولین علائم فشار بر طناب نخاعی در اندام های فوقانی به شکل درد ریشه ای، پارستزی، ضعف عضلانی یا اختلال حسی مشاهده می شود. در نهایت، افزایش فشار بر طناب نخاعی ممکن است به فلج اسپاستیک عضلات در سطح زیر ضایعه و اختلال عملکرد مثانه و روده منجر شود.
در رفتگی مهره های گردن می تواند با درد زیاد همراه باشد که در این صورت بهتر است فرد ورزش هایی انجام دهد که از تشدید درد جلوگیری شود:
درمان دررفتگی مهره های گردن
روش درمان به علت زمینه ای بروز ضایعه و وجود یا نبود اختلالات عصبی بستگی دارد.
نوع التهابی
اگر التهاب حاصله ناشی از روماتیسم مفصلی باشد می تواند در مواد خفیف با دارو های تجویز شده توسط متخصص ارتوپد درمان شود و یا میزان التهاب کاهش یابد این داروها عبارتند از:
دارو های ضد التهابی
برخی از این دارو ها با دوز پایین قابل خرید بدون نیاز به نسخه از داروخانه ها هستند. اما در صورت وخیم بودن اوضاع حتما باید یه پزشک مراجعه شده و پس از معاینه دقیق دارو تجویز شود.
داروهای کورتیکواستروییدی
این دارو ها همچون پردنیزولون می باشند که می توان نوع خوراکی آن را مصرف کرد اما اگر شرایط وخیم باشد لازم است دارو های ازریقی استفاده گردد.
داروهای Anti-seizure
ممکن است جالب باشد بدانید که دارو های ضد صرع نیز گاهی در کاهش درد ناشی از آسیب یه اعصاب گردن موثر می باشند اما حتما باید پزشک تجویز نماید.
در مجموع دارو های زیادی در کاهش این درد موثر می باشند که با مراجعه به پزشک و معاینه کامل دارو مناسب برای آسیب شما تجویز خواهد شد.
نوع آرتروزی
دررفتگی مهره های گردن به کمک کشش سر به طور مداوم به مدت دو هفته جا انداخته می شود. سپس گردن در وضعیت اکستنشن در یک حفاظ گچی به مدت دو ماه بی حرکت می گردد. برای درمان این بیماران ممکن است اتصال مهره های اطلس و آسه لازم باشد.
در نوع بی ثباتی مهره های گردن به علت تروما یا نوع مادرزادی
اگر اختلالات عصبی همراه با نیمه دررفتگی وجود نداشته باشد، می توان با استفاده از یک محافظ گردن پلاستیکی جهت حمایت از گزدن، بیمار را تحت نظر گرفت (تنها درمان انتظاری) و یا بسته به شدت دررفتگی مهره ها و علائم موضعی موجود، مهره های گردن را به هم متصل نمود. در مواردی که علائم اختلالات عصبی وجود دارند، ابتدا با انجام کشش جمجمه، دررفتگی مهره ها جا اندازی می شود و متعاقب آن، با انجام جراحی ستون فقرات قطعات کمر به هم متصل خواهند شد.
کلام آخر
در صورتی که شما به این مکل مبتلا هستید کافی است با تدبر و تحقیق بهترین متخصص ارتوپد را پیدا کرده و به و مراجعه نماییدو در این صورت بهترین راه های درمانی به شما ارائه خواهد شد و درمان سریع صورت خواهد گرفت.
یک پاسخ
سلام خوب هستید
من یکم درد در قسمت گردن دارم یه 3 روزیه اینطوریه وقتی سرمو میدم جلو دردو احساس میکنم وقتی که چیزی رو با دست راستم برمیدارم و از جلو به سمت بالا حرکت میدهم درد رو احساس میکنم بیشتر شبیه فشاره و فقط روی یک مهره گردنم احساسش میکنم