در قسمت جلویی زانوی هر انسان (کشکک زانو) یک کیستی وجود دارد که حاوی مایعی شبیه روغن است. در حقیقت وظیفه اصلی این کیست کاهش اصطکاک میان استخوان کشکک و بافت های دربرگیرنده می باشد. هنگامی که شخص زانوی خود را خم می کند یا به حالت دو زانو می نشیند، فشار زیادی بر زانو وارد می شود. این کیست جلوی زانو وظیفه دارد که از فشار وارد بر زانو با ایجاد حد فاصل میان استخوان و تاندون و سایر بافت ها بکاهد.
علائم آسیب دیدن کیست جلوی زانو
اولین و شایع ترین علامت همان درد زانو می باشد. این درد در قسمت جلویی زانو و بالای کشکک زانو احساس می شود. در صورتی که آسیب دیدگی شدید باشد ممکن است درد با تورم همراه باشد. بدیهی است که وجود این علائم باعث کاهش دامنه حرکتی زانو شده و از شدت انعطاف پذیری زانو می کاهد.
دلایلی که می توانند باعث کیست زانو شوند
بعضی از حالت ها مثل نشستن دو زانو به مدت زمان طولانی، نشستن در توالت های ایرانی و یا انجام برخی از کارها که در آن مدت زمان طولانی فشار زیادی به زانو وارد می شود، می توانند باعث آسیب دیدگی این کیست شوند. هنگامی که کیست جلوی زانو آسیب می بیند باعث نشتی آب می شود و به اصطلاح گفته می شود که در کیست آب جمع شده است، یا به عبارتی گفته می شود که زانوی فرد کیست آورده است. علاوه بر حالت های مذکور برخی از بیماری های مثل نقرس یا روماتید می تواند باعث آسیب دیدگی کیست جلوی زانو شوند. این بیماری ها عبارتند از:
آرتریت
آرتریت زانو می تواند به اشکال مختلف اتفاق بیافتد؛ در برخی اشکال آن کیست جلویی زانو ایجاد می شود. این اشکال عبارتند از:
آرتریت عفونی
زمانی که یک میکروب یا باکتری وارد خون می شود و سپس به مفصل وارد می شود می تواند سبب عفونت شود که در این صورت مفصل زانو برای دفاع در مقابل عامل عفونت شروع به ترشح بیشتر مایع مفصلی می شود. تجمع این مایع می تواند سبب کیست جلوی زانو شود.
آرتریت روماتوئید
این عامل حاصل اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن است که باعث می شود بدن عملکرد دفاعی نشان دهد و مایع مفصلی اضافی تولید کند. نتیجه ی این اشتباه کیست جلویی زانو است.
نقرس
نقرس هم یکی دیگر از شکل های آرتریت است. در این عارضه میزان اسیداوریک در خون به شدت بالا می رود و این میزان به بالاترین حد خود می رسد. در این سطح بلورهایی به نام اورت در اطراف مفاصل تشکیل می شوند که باعث می شوند مفاصل تولید مایع به مقدار زیاد کنند. مایع مفصلی اضافی موجب ایجاد کیست می شود.
تشخیص کیست جلوی زانو
معمولا پزشک متخصص با معاینه بالینی قادر به تشخیص کیست جلوی زانو می باشد. اما در صورتی که کیست جلوی زانو خفیف باشد ممکن است پزشک عکس برداری را جهت اطمینان صحت تشخیص تجویز کند.
انواع درمان های کیست جلوی زانو
درمان کیست زانو توسط بهترین جراح تعویض مفصل زانو معمولا با انجام یک سری مراقبت ها و درمان های خانگی قابل انجام است و در موارد کم فرد مجبور به انجام جراحی می شود. در صورتی که ما دیر متوجه بیماری شویم ممکن است نیاز به فیزیوتراپی یا جراحی باشد. اما در حالت کلی این بیماری راحت قابل درمان است. در ادامه به روش های مختلف درمان می پردازیم:
روش های درمان خانگی
مواردی که در ادامه ذکر کرده ایم روش های بسیار ساده برای رفع کیست جلویی زانو هستند. ان روش ها بسیار تاثیرگذار بوده و در درمان کیست بدون جراحی نتیجه بخش می باشند:
- اولین گام استراحت بیمار است، بیمار باید از انجام هر گونه فعالیت سنگین خودداری نماید.
- بیمار به هیچ وجه نباید وزن خود را روی زانو بیندازد.
- ممکن است لازم باشد بیمار از داروهای آنتی بیوتیک یا آسپرین استفاده نماید.
- مدیریت کردن درد و تورم
- انجام ورزش های لازم که پزشک توصیه کرده است و انجام یک سری تمرینات کششی خاص
- استفاده از کمپرس گرم برای تسکین درد
- عدم اجازه برای وارد شدن فشار به زانو یا انداختن وزن روی زانو ها
- به هیچ عنوان کیست را دستکاری نکنید.
- می توان جهت کاهش درد از کمپرس یخ به صورت تناوبی به مدت 20 دقیقه استفاده نمود.
حداکثر کمپرس را 4 بار استفاده کنید و به هیچ وجه آن را بصورت مسقیم روی پوست قرار ندهید.
درست است که کیست زانو با روش های درمان خانگی قابل درمان است اما در صورتی کیست پاره شود و بیمار به جز تورم که عاملی طبیعی است دچار درد شدید می شود که در این صورت پزشک از درمان های دیگر بهره می برد.
مصرف دارو
مصرف دارو از جمله روش های درمان این کیست ها برای جلوگیری از انجام جراحی است. در این روش پزشک دارو های خاصی را تجویز می کند تا از درد بیمار کم شود. یکی از این دارو ها کورتیکواستروئید است که بسیار پر طرفدار است. این روش در کاهش التهاب بسیار تاثیر دارد اما در بعضی موارد این التهاب بیش از حد بوده و پزشک برای تسکین درد بیمار ممکن است از دارو های تزریقی استفاده کند. این دارو ها تاثیر سریع و عملکرد عالی دارند.
انجام فیزیوتراپی
در این روش برخی ورزش ها، شوک های الکتریکی، آب درمانی و تمرین هایی که باعث تقویت مفصل می وند انجام می شود. این روش ها برای درمان سریع بسیار کارامد بوده و می توانند درد بیمار را از بین ببرند.
لیزر درمانی
لیزر درمانی زمانی انجام م شود که درد بسیار زیاد و آزار دهنده باشد. در این صورت بیمار بی تاب است و پزشک برای کاهش سریع درد از لیزر درمان استفاده می کند. این روش در درمان درد و تورم بسیار تاثیرگذار می باشد.
تخلیه کیست با سرنگ
در صورتی که میزان مایع جمع شده در اطراف مفصل بسیار زیاد بوده و سبب اختلال در راه رفتن فرد شود و با درد زیاد همراه باشد امکان دارد پزشک با استفاده از سرنگ اقدام به خالی کردن این مایع کند. این درمان سبب می شود که درد کم شود اما موقتی بوده و درمان قطعی اختلال به شمار نمی آید. این کار از آب آوردن زانو جلوگیری می کند.
جراحی کیست زانو
در برخی موارد که درد مزمن بوده و هیچ یک از راه ها پاسخگو نباشند پزشک از روش جراحی استفاده می کند.
نتیجه گیری
در هنگام مواجهه با این مشکلات بهتر است که به یک پزشک متخصص ارتوپد مراجعه کنید تا از پیشرفت آن جلوگیری کنید. انتخاب بهترین متخصص ارتوپد در تهران می تواند یک عامل بسیار تاثیرگذار در درمان باشد.
با سلام جناب دکتر،
بنده عمل جراحی غضروف و بخیه آن در ناحیه داخلی زانوی سمت چپ را انجام داده ام که بگفته جراح کاملا از هم جدا شده بود. همزمان با آسیب دیدگی غضروف ، مایعی در قسمت بالای سمت چپ زانو مشاهده کردم که در صورت جمع کردن و خم کردن زانو ورقلمبیده میشد و بسیار دردناک بود و وقتی با انگشتم ان ناحیه را لمس میکنم علاوه بر مایع یک بافت اسفنجی تقریبا سفت هم لمس میکنم. من به جراح خاطرنشان کردم که موقع جراحی این را چک کند و ببیند مشکل چیست؟ پس از عمل جراحی او گفت تا حد امکان آن را تراش داده ولی من همچنان میبینم که هم مایع و هم ان توده بهمان شکل باقی است . او معتقد است که مایع خود بخود جذب میشود ولی من خیلی بدبینم. الان یکماه از جراحی گذشته و علی رغم خوابیدن ورم اطراف محل جراحی همچنان آن مشکل کیست و مایع اطراف آن همچنان باقی است ؟ فکر میکنید ممکن است مشکل در پارگی قسمتی دیگر از مفصل یا غشاهای اطراف زانو باشد که ممکن است از چشم جراح دور مانده باشد؟ راه حل چیست؟ با سپاس فراوان از کمک جنابعالی.
سلام حتما باید ببینمتون و اینکه احتیاج به سونو و یا MRI داریم
سلام
من 18سال سن دارم و این مشکل رو زانوی راست ام داره از 6سالگی این مشکل رو دارم و ازهمون موقع رفتیم دکتر گفتن کیسته .چند سال گذشت بازم رفتیم دکتر.و خواستن با سورنگ بکشن که آب جمع شده تخلیه بشه ولی اصلا نشد.خیلی دردش شدیده وبعضی وقتا نمیزاره راه برم.و جالب این جاست که وقتی استراحت میکنم بدتر میشه ولی وقتی در روز 2ساعت راه برم یا کلا تحرک داشته باشم اصلا انگار این مشکل رو ندارم.وقتی دست میزنم اندازه گیلاسه وپره آبه وقتی بیشتر لمسش میکنم اندازه عدس داخلش هست که ب سفتی خوده عدس.وقتی ام درد میکنه پام فلج میشه و باد میکنه به ران پام هم دردش میرسه و حتی به باسن و کمرم.تو این همه مدت فقط با ژلوفن تونستم ارومش کنم و الان باز درد میکنه